یه دوست دختر اصفهانی هم نداریم تو این بارون پاییزی ببریمش بیرون، یه کم خیسش کنیم سرما بخوره، بش بخندیم!
گاهی تصور می کنم باران را با تو؛ درحالی که دستان گرمت را گرفته ام و بی صدا در صدای رود با سکوت با یکدیگر حرف می زنیم و مسیر بی انتها را به انتها می رسانیم. احساسی بس زیباست..
کی تو را خواهم یافت ای محبوب من!
آیا قلبم را برای همه ی ظرفیت عشق مهیا کرده ام؟! آیا تفاوت عشق را با عادت می فهمم؟! آیا عشقم با هوس های مدشده ی امروزی تفاوت خواهد داشت؟
کی تو را خواهم یافت ای محبوب من!
گاهی دلم به عشق می خندد. انکارش می کند! زهی خیال باطل. من که می دانم تو می آیی. پس چرا دلم تو را پس می زند؟!
کی تو را خواهم یافت ای محبوب من!
باید دلم را جارو کنم. باید ذره ای محبت غیر را در آن راه ندهم. عشق خدایی که به این راحتی بدست نمی آید. عشقی که هر دوی ما را به سرچشمه ی کمال برساند. باید دلم را از خودم خالی کنم.
عشق وقتی می آید که تو دلت را از خودت هم خالی کرده باشی. وقتی که احساسی سرشار برای دادن داشته باشی، نه عقده هایی حقارت گونه و بیمارشکل برای پر کردن خلاء عاطفی ات!
کی تو را خواهم یافت ای محبوب من؟!
یه دوست دختر اصفهانی هم نداریم که بهش بگیم من یه همسری می خوام که:
مهربان، دلسوز، وفادار، پولدار، با شهامت، شجاع، پولدار، نکته دان، ظریف، احساساتی، پولدار،عاقل، انعطاف پذیر، معتقد و پولدار باشه. و این رو بدون که همه چیز مادیات نیست..!!
پ.ن: واقعا همه چیز مادیات نیس! مدتهاست ذهنم رو مشغول کرده بود که واقعا ملاکهای درست چیست! اون هم در زمانه ای که مثلا در تهران از هر 5 ازدواج 1 طلاق صورت می گیره و کشورهای دیگه که قصه ش طولانی و دردناکه!
بعد از کلی بررسی و کتاب خوندن از متخصص و مشاور داخلی و خارجی باید بگم که من به کلام امام علی ع معتقدم که فرمود : ملاک انتخاب همسر (شوهر یا زن)، اول ایمان به خدا، دوم اخلاق خوش و سوم اینکه زیبایی نعمت است!
سخن بسیار پرمعنی است. موارد اول و دوم که خودش یک دنیا مطلب دارد. اما می خوام توجه کنید به مورد سوم که امام می فرمایند، زیبایی نعمت است. و حتما شما که خودتون مسلمونید می دونید که مسلمون در مورد نعمات همیشه خدا رو شکر میکنه. اگر بود میگه خدایا شکرت و اگر نبود باز هم میگه خدایا شکرت!
اینجاست که دیگه لازم نیست دختر و پسر بر سر رقابت تمام نشدنی زیبایی بیفتن که در نهایت افسرده گی و ناراحتی است...
خدایا! به داده و نداده و گرفته ات، شکر؛
که داده ات نعمت، نداده ات حکمت و گرفته ات امتحان است
پَ نَ پَ
به دوست دختر اصفهانی هم نداریم بهش بگیم: بیا بریم چهارباغ.
بگه: بریم بگردیم؟
بگم: آره خب.
بگه: مگه اونجا میرن میگردن؟
بگم: آره، جای قشنگیه.
بگه: اگه پلیس ما رو ببینه میگیره؟
بگم: خب آره حتما ما رو میگیره.
بگه: بعد ما رو می برن کلانتری؟
بگم: بله مستقیم کلانتری.
بگه: اونجا ما رو نگه میدارن؟
بگم: خب ما رو نگه میدارن دیگه. تا خانواده ها بیاد
بگه: ...
بگم: ...
..
..
...
بگه: اصلا تا حالا پ ن پ شنیدی؟! این همه موقعیت پ ن پ برات جور کردم!
بگم: آره، اما چون خیلی مسخره ست و ضایع شده، نمی گم! اگر چه خیلی هاش بی احترامی هست و من چون تو رو دوست دارم، این جوری باهات صحبت نمی کنم عزیزم!!
پ ن: حواستون به پ ن پ باشه دوستان. خیلی هاش بی احترامی و بی ادبی رو داره جا میندازه. آگاهانه یا ناآگاهانه. در هر صورت از ما گفتن. آدم به انسان بودن و روابط خوبش و احترام به دیگران انسان میشه بهش گفت!
یه دوست دختر اصفهانی هم نداریم که یه غذای درست حسابی مثلا کاله جوشی، اماج یا مثلا کاچی هفت دختری برامون درست کنه!
خیلی گشنمه!
.
.
یه دوست دختر اصفهانی هم نداریم که تو هوای سرد غروبای پاییز دستای گرمشو بگیریم تو خیابون قدم بزنیم و بهش بگیم وووی خانومی، تو که از بخاری ؟؟؟؟ هم بهتری!
پ.ن:
1- علامت سوال گذاشتم که تبلیغ نشه!
2- هر کی گفت منظورم کدوم مدل بخاریه؟!
3- حواستون باشه خیلی نزدیک بخاری بشین، می سوزین!
یه دوست دختر اصفهانی هم نداریم بریم سبزه میدون! یه کت شلوار برامون انتخاب کنه!
یه دوست دختر اصفهانی هم نداریم، بلکه بقیه ی دخترا دست از سرمون بردارن!
یه دوست دختر اصفهانی هم نداریم که بهش بگیم به این دخترا بگو اینقدر خودشون رو خوار و ذلیل نکنن با این پسرا دوست شن!
اونی که مفت و آسون بدست بیاد، بی ارزش میشه!
یه دوست دختر اصفهانی هم نداریم که هی بگه واسه ارشد بخون!